Als chronisch zieke moet ik nou eenmaal regelmatig uitrusten en om dat nog een beetje leuk te maken, doe ik dat graag met een bakje popcorn en een pakkende film of verslavende serie erbij. Herkenning is fijn en “awareness” ontzettend belangrijk, dus als ik mooie verhalen tegenkom rondom ziekte of handicap word ik daar extra enthousiast van. Zeker als de makers het voor elkaar hebben gekregen om een realistisch beeld van de aandoening weer te geven. Daarom deel ik graag met jullie tien van mijn favoriete films en series in deze categorie. Ga er lekker voor zitten en pak de tissues maar vast uit de kast!
Silver Linings Playbook (film, bipolaire stoornis)
“Silver Linings Playbook” draait om een man met een bipolaire (ook wel manisch-depressieve) stoornis. Hij verlaat aan het begin van de film een psychiatrische inrichting en wordt opgevangen door zijn ouders. De directe aanleiding voor zijn opname in de inrichting was het aanvallen van de man waarmee zijn ex-vrouw Nikki een affaire had. Hij is constant op zoek naar “silver linings” in zijn leven: lichtpuntjes die voortvloeien uit moeilijke situaties. Als hij tijdens een bezoek aan een vriend van hem “Tiffany” ontmoet -die zelf ook worstelt met een mentale aandoening- ontstaat er een bijzondere band tussen de twee.
Een aangrijpende, hartverwarmende en zeker ook grappige film die volgens experts een hele accurate representatie geeft van het leven van iemand met een bipolaire stoornis. Recht voor zijn raap en totaal niet pretentieus of theatraal. Vooral de rauwe, oprechte dans-scene aan het einde wist bij mij de juiste snaar te raken. Een sterk verhaal uitgevoerd door een bijzonder sterke cast.
Get Better (film, ziekte van Lyme)
Voordat je “Get Better” bekijkt is het belangrijk dat je de Ted Talk van de vrouw achter deze film bekijkt. Ze verloor haar vader aan de ziekte van Lyme en realiseerde zich dat er veel te weinig maatschappelijke aandacht voor deze ziekte is. Zo wijst ze op het verschil tussen het aantal speelfilms over kanker (meer dan zestig per jaar) en chronische Lyme (slechts eentje). Om hier verandering in te brengen besluit ze zelf een speelfilm te maken, losjes gebaseerd op haar eigen ervaringen.
Toegegeven, ik vond vooral het begin van de film een beetje stroef en ik kwam er niet gemakkelijk doorheen. Naarmate de film vorderde werd ik echter steeds meer in het verhaal getrokken en aan het einde was ik volledig om. Een krachtig verhaal vanuit het oogpunt van een jonge vrouw die zich staande probeert te houden terwijl ze haar vader langzaam ziet aftakelen als gevolg van de chronische ziekte van Lyme (hoewel er in de film overigens nooit duidelijk wordt gezegd dat het om deze ziekte gaat). Ontroerend in al zijn eenvoud.
The Little Couple (serie, Achodroplasie)
Deze serie heeft mij door het meest heftige deel van mijn ziekteperiode heengetrokken. Het optimisme van de hoofdpersonen is aanstekelijk en het is dan ook vrijwel onmogelijk om naar de avonturen van deze familie te kijken zonder daar zelf hartstikke vrolijk van te worden. Jen en Bill hebben allebei Achondroplasie (ook wel dwerggroei genoemd), maar laten zich geenszins uit het veld slaan door hun beperkingen. Jen is een neonatoloog (kinderarts) en Bill heeft een eigen bedrijf. Ze besluiten halverwege de serie om twee kinderen te adopteren, die beiden ook geboren zijn met Achodroplasie. Met Will uit China en Zoe uit India is de familie compleet. Ze genieten allemaal ontzettend van elkaar en de simpele dingen die ze ondernemen en gaan op bijzonder sterke wijze om met tegenslagen, zoals de kanker van Jen en een zware rugoperatie voor Bill. Het vooral fijn om naar te kijken omdat het oprechte mensen zijn met het hart op de juiste plaats.
A Beautiful Mind (film, een psychiatrische aandoening)
Als ik verklap om welke psychiatrische stoornis deze film draait, verpest ik waarschijnlijk een groot deel van het plot voor je. Dus dat doe ik nog even niet! Wat ik wel zeg is dat deze film een waar meesterwerk is. Het -waargebeurde- verhaal is indringend realistisch, het acteerwerk is steengoed en de prachtige muziek zorgt er ongemerkt voor dat je twee uur lang op het puntje van je stoel zit. Het ontroerende einde inspireert en geeft hoop, aangezien de hoofdpersoon uiteindelijk tegen alle verwachtingen in zonder medicijnen zelf zijn ziekte in bedwang weet te houden. Het enige minpunt aan deze film vond ik dat het een afschuwelijk beeld schetst van psychiatrische ziekenhuizen. Maar laat je daar vooral niet door weerhouden: kijken!
The Theory of Everything (film, ALS)
Deze prachtige film is gebaseerd op de memoires van Jane Hawking, waarin ze vertelt over haar huwelijk met een van de meest beroemde wetenschappers aller tijden: Stephen Hawking. De film concentreert zich op de relatie tussen de twee en het gevecht tegen de invaliderende ziekte van Stephen: “ALS”. Ik was enorm onder de indruk van acteur Eddie Redmayne, die een buitengewoon geloofwaardige vertolking van een ALS-patiënt neerzet. Het meeslepende verhaal biedt ons een intiem kijkje in het leven van de wetenschapper; er zijn een aantal momenten die je bij de keel grijpen, maar vooral een hoop momenten die een glimlach op je gezicht toveren. De positieve manier waarop Stephen en zijn naasten omgaan met zijn slopende ziekte is bewonderenswaardig. Kortom: een ode aan het doorzettingsvermogen en exceptionele werk van Stephen Hawking en de bijzondere en liefdevolle relatie met zijn vrouw.
Me Before You (film, quadriplegie)
“Me Before You” is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van bekende romanschrijfster Jojo Moyes. Van het boek is bekend dat het vrijwel onmogelijk is om het droog te houden tijdens het lezen en ook de film heeft inmiddels de reputatie van tranentrekker vergaard. Het verhaal draait om Will Traynor -een man die in een motorongeluk volledig verlamd is geraakt- en zijn eigenzinnige, onervaren verzorgster Louisa Clarke. Je raadt het al: ze worden verliefd en Will komt voor een moeilijke keuze te staan. Persoonlijk vond ik het boek een stuk beter dan de film -waarin een hoop details worden weggelaten- maar het is en blijft een zeer ontroerend verhaal over de mooie dingen in het leven, dat je de neiging geeft je geliefden vast te grijpen en nooit meer los te laten.
House M.D. (serie, chronische pijn en verschillende ziektebeelden)
Deze serie draait om een arts die aan de lopende band complexe medische ziektebeelden ontrafelt. Zelf heeft hij last van chronische pijn aan zijn been en loopt hij met een wandelstok ten gevolge van een operatie waarbij ze een groot deel van een spier wegsneden. Op een zeker moment in de serie geeft hij zelf aan dat zijn kenmerkende bittere en harde karakter deels te maken heeft met de pijn die hem dagelijks teistert. Als chronisch zieke beschouw ik “Gregory House” als een ware ‘droomdokter’, aangezien hij zich vastbijt in de medische dossiers van patiënten met onverklaarbare klachten en niet loslaat totdat hij een diagnose en een oplossing vindt. Er komen een hoop interessante ziektebeelden langs in deze serie, “dr. House” is een intrigerend karakter en de verhaallijnen zitten feilloos in elkaar.
Love and Other Drugs (film, ziekte van Parkinson)
“Love and Other Drugs” is een romantische comedy over een jonge kunstenares die lijdt aan de ziekte van Parkinson en een medisch vertegenwoordiger die successen boekt met de verkoop van Viagra pillen. Als de twee elkaar ontmoeten ontstaat er een inhoudsloze verhouding die langzaamaan uitgroeit tot een heuse relatie, iets wat voor hen allebei nieuw terrein is. “Love and Other Drugs” is geen zware film, maar schuwt het ook niet om een realistisch beeld van de heftige gevolgen van Parkinson neer te zetten. Het leven van Maggie wordt steeds meer in beslag genomen door de ziekte, wat zorgt voor een hoop spanning in de relatie. Het is echter vooral een feel-good verhaal over een romance tussen twee charmante jonge mensen die beiden niet voorbereid waren op een serieuze verbintenis. Een aanrader om te kijken met vrienden!
Still Alice (film, ziekte van Alzheimer)
Deze film, gebaseerd op het gelijknamige boek van Lis Genova, draait om Alice Howland, een communicatie-professor die al op jonge leeftijd getroffen wordt door de ziekte van Alzheimer. Het verhaal wordt gefilmd vanuit het perspectief van Alice, waardoor we als publiek volledig meegezogen worden in het verlies van haar zelfbewustzijn. Juist dat maakt deze film zo indrukwekkend en hartverscheurend. Het feit dat een communicatie-professor op een gegeven moment haar vermogen om te communiceren verliest is een pijnlijk ironisch, doch ijzersterk detail. De acteurs spelen stuk voor stuk zeer geloofwaardig en je voelt als kijker de wanhoop, frustratie maar ook de liefde van zowel Alice als de mensen om haar heen. Nog nooit eerder ben ik zo geraakt door een verhaal over deze ziekte.
Chasing Life (serie, kanker)
April is een jonge vrouw die hard aan de weg timmert als journaliste, wanneer plotseling haar hele leven op zijn kop staat. Ze blijkt leukemie te hebben en moet onmiddellijk met zware chemokuren behandeld worden. Dit is een redelijk luchtige serie over een zwaar, beladen onderwerp. Er wordt voornamelijk ingezoomd op de gevolgen die leukemie heeft voor Aprils sociale leven. Voor mij was het vooral heel herkenbaar hoe ze zich eerst wanhopig blijft vastgrijpen aan het leven dat ze had voordat ze ziek werd en zich zo min mogelijk over haar ziekte uit. Gaandeweg komt ze erachter dat de ziekte nou eenmaal een grote invloed heeft op haar en de mensen om haar heen en dat daar ook positieve dingen uit voortvloeien. De serie zit goed in elkaar, kijkt makkelijk weg en weet hier me hier en daar zelfs een traan te ontfutselen. Vooral het laatste seizoen maakt indruk!
****
geschreven door // Lisanne