A u t i s m e .
Als je daar een beeld van zou moeten schetsen, zou dat misschien lijken op hetgeen dat je in de bekende film Rain Man ziet. Ingewikkelde berekeningen kunnen maken, een feilloos geheugen hebben, maar ook problemen met de communicatie. Tja… in films willen ze de dingen nogal eens opgeblazen naar buiten brengen. En het ergste is dat men nogal eens neigt om iedereen met autisme op één hoop te gooien omdat ze allemaal zo zouden zijn.
Het is een totaal doorgeschoten beeld! Ik wil even één ding duidelijk maken. Mensen met autisme moeten niet op één hoop gegooid worden. Er zijn namelijk geen twee gevallen hetzelfde. Voor iedere persoon met autisme liggen de (on)mogelijkheden weer op andere vlakken. Ik zou voor mezelf kunnen zeggen dat ik op bepaalde vlakken eigenlijk exact het tegenovergestelde ben van wat je in Rain Man ziet. Ik ben zelf namelijk absoluut niet in staat om zulke berekeningen te maken of van alles te onthouden. Daarentegen ben ik wel heel goed met communicatie. Ik heb althans wel een vlotte babbel en zelfs een baan in de communicatie! Bovendien vind ik het heerlijk om met andere mensen op te trekken. Dingen die je niet zou associëren met autisme.
illustratie door Leo Espinosa
Toch is bij mij op driejarige leeftijd de diagnose autisme gesteld en sindsdien was voor iedereen de vraag hoe daarmee om te gaan? Bijvoorbeeld, en voor dit verhaal de allerbelangrijkste vraag: kon ik wel thuis blijven wonen?
Nou, nee dus. Ik eiste alle aandacht op en binnen no time was mijn schooljuf helemaal over haar toeren omdat ze niet wist hoe ze met me om moest gaan. Ook mijn ouders wisten geen raad meer, want ook hun aandacht eiste ik constant op. Speciale beloningssystemen thuis en privélessen op school leidden allemaal tot niets.
H e t o n v e r m i j d e l i j k e g e b e u r d e : i k m o e s t h e t h u i s u i t .
O p a c h t j a r i g e l e e f t i j d k w a m i k o p e e n i n s t e l l i n g v o o r k i n d e r p s y c h i a t r i e t e r e c h t .
Dat was voor ons allemaal verschrikkelijk. Ik had het er zelf ook erg moeilijk mee en wilde maar één ding: snel terug naar huis en bij mijn ouders wonen! Maar ja, dan moest er wel heel veel veranderen. En gelukkig veranderde dat ook… razendsnel zelfs! In de maanden die volgden veranderde ik van een zielig hoopje ellende in een hele andere jongen die veel meer zelfstandig kon. De dingen die mijn ouders me niet konden leren, konden de mensen daar in een heel kort tijdsbestek alsnog voor elkaar krijgen. Overigens zaten mijn ouders in de tussentijd ook niet stil. Ze reden iedere week op en neer naar de instelling voor gesprekken met de psychiater en andere medewerkers om te leren hoe met mij om te gaan.
Na iets minder dan een jaar kon ik dan toch weer bij mijn ouders wonen en dat ging goed! In de jaren die volgden kon ik mijn basisschool afmaken en vervolgens ook mijn middelbareschooldiploma halen.
D a t w a s e i g e n l i j k d e b a s i s w a a r i k v e r d e r o p b e n d o o r o n t w i k k e l d t o t w i e i k n u b e n .
Tegenwoordig heb ik een communicatieve baan als redacteur, ik heb een aantal hele hechte vrienden waar ik regelmatig mee afspreek en ga graag op reis. Dingen die voor mensen met autisme vaak als onmogelijk gehouden worden, doe ik gewoon met het grootste gemak en met heel veel plezier! Wat ik nu graag tegen alle mensen wil zeggen, is dat als iemand autisme heeft, dit niet hoeft te betekenen dat zo iemand dus ook helemaal geen mogelijkheden heeft. En ik vind dus dat het afgelopen moet zijn met oordelen over mensen omdat ze autisme hebben. G e e f z e e e n k a n s !
Wat een mooi verhaal.
Goed afgelopen.
Ik heb Asperger.