Gedichtjes van Vivian

Lisanne

Chronisch ziek zijn heeft al vaak voor tegenslagen in mijn leven gezorgd, maar één van de ergste klappen die ik door mijn gezondheid heb gekregen, was toch wel het besef dat ik geen docent zou kunnen worden vanwege mijn zicht- en gehoorproblemen. Het was iets wat ik zelf aan den lijve moest ondervinden tijdens het lesgeven, en toen ik eenmaal tot het besef kwam is het een tijdje heel moeilijk geweest. Ineens was mijn grote droom, mijn toekomstplaatje, kapot en moest ik een nieuwe route zien uit te stippelen en op zoek naar the next best thing, zogezegd. Uiteindelijk is dat gelukt en zie ik het allemaal weer positief, maar in de bewuste periode ben ik door een flinke emotionele struggle gegaan en daar kwamen deze gedichtjes uit – want poëzie is soms een betere manier om je te uiten dan een lopende tekst.

//

Soms

Soms ben ik niet sterk

Soms kan ik niet positief zijn

Soms kan ik niet glimlachen

Of vrolijk zijn

Soms lukt het me niet

Om het geluk te zien

Een doel te stellen

Aan mezelf te werken

Soms kan ik niet sterk zijn

Soms zijn tranen

Het enige antwoord

Soms is verdriet

De enige oplossing

Soms ben ik niet sterk

Wil ik gewoon balen

Soms lukt het allemaal even niet

Kan ik niet stralen

Soms ben ik niet sterk

Misschien juist wel zwak

Soms brengt het leven

Een te grote tegenslag

En er is altijd morgen

Met hoop en een nieuwe blik

Er is altijd later

Met zon en minder tegenwind

Maar soms ben ik niet sterk

Lukt het niet om te vechten

Of om de lichtpuntjes te vinden

Maar soms gaat altijd weer voorbij

En soms mag soms er gewoon even zijn

Pijn

Tranen die achter mijn ogen branden

Een brok in mijn keel

Een zwaar gevoel in mijn hart

Mist in mijn hoofd

Pijn om wat niet meer is

Om wat nooit meer zal zijn

Om wat was, maar toen niet meer

Pijn om het toen, het straks en het nu

Pijn die nog wel een tijdje zal blijven

Die zich niet zomaar laat verdrijven

Pijn van wat er is gebeurd

Pijn van wat niet meer zal gaan gebeuren

Het komt wel goed

De pijn gaat over

De mist trekt op

De tranen drogen

Misschien vroeg, misschien laat

Maar ik geef niet op

Ik ga door

En ik neem de pijn met me mee

****

Geschreven door // Vivian (viviansvocabulaire.nl)

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.