Het hebben van een chronische aandoening kan erg heftig zijn. Er zijn vele manieren te vinden om daarmee om te gaan en één van de redenen dat ik erover ben gaan schrijven is omdat ik mensen daar graag bij help. Het ziek zijn definieert jou en jouw leven niet, ondanks dat het er zoveel invloed op kan hebben. Hetzelfde geldt voor je relatie.
Je partner vangt vaak samen met jou de hardste klappen op. Je partner ziet jouw gevecht van heel dichtbij en dat betekent ook dat je niet altijd een masker op kunt houden. Daar is niets mis mee, integendeel. Je verdriet wordt gedeeld. Dat geldt natuurlijk ook voor andere mensen die dichtbij je staan en je kan deze blogpost dan ook lezen alsof het over een andere geliefde gaat. Voor het gemak schrijf ik vanuit mezelf en ga ik ervan uit dat de partner een man is, maar dit geldt natuurlijk ook voor vrouwen van chronisch zieken.
Een ziekte zoals Lyme kan als een verwoestende tornado door je leven gaan – en ook door je relatie. Het hoeft je relatie niet te bedreigen, hoewel dat wel kan gebeuren, maar dat het zware momenten oplevert is iets wat zeker is. In deze blogpost zou ik graag een aantal dingen willen behandelen die je kunnen helpen om samen overeind en sterk te blijven staan.
V e r g e e t n i e t d a t j e d i t n i e t a l l e e n d o e t
Ik weet dat chronisch ziek zijn een eenzame strijd is. Hoe graag anderen ook willen, ze zullen nooit volledig begrijpen hoe het is om op deze manier ziek te zijn. Hun steun is een grote troost, maar er zullen altijd momenten zijn waarop jij je afgezonderd, opgesloten en eenzaam voelt in je verdriet en pijn. Je partner gaat door een soortgelijk iets heen. Hoewel het misschien makkelijker is voor anderen om te begrijpen hoe het voor je partner moet zijn, is eenzaamheid of onbegrip daar ook niet afwezig. Je partner voelt misschien niet wat jij voelt, maar hij of zij ziet wel jouw verdriet en pijn, jouw zorgen en strijd. Een goede partner vecht samen met jou. Het is fijn om soms even te bespreken hoe je partner zich hierin voelt en hoe hij het allemaal ervaart. Vergeet niet dat dit zwaar is voor jullie allebei.
V r a a g o o k n a a r h e m / h a a r
Mijn vriend vindt het altijd belangrijk om aan me te vragen hoe mijn dag is geweest en wat ik heb gedaan. Juist wanneer hij weet dat ik de hele dag op bed heb moeten liggen, vraagt hij naar wat fijn was of wat gelukt is. Heel lief, maar het voelt soms wel als eenrichtingsverkeer. Ik probeer er dan ook altijd op te letten dat ik hem ook zijn verhaal laat doen. Als hij thuis komt, wil ik eerst weten hoe zijn dag is geweest.[…] Wat jij als chronisch zieke voor je partner kunt doen
Het hebben van een chronische aandoening kan erg heftig zijn. Er zijn vele manieren te vinden om daarmee om te gaan en één van de redenen dat ik erover ben gaan schrijven is omdat ik mensen daar graag bij help. Het ziek zijn definieert jou en jouw leven niet, ondanks dat het er zoveel invloed op kan hebben. Hetzelfde geldt voor je relatie.
Je partner vangt vaak samen met jou de hardste klappen op. Je partner ziet jouw gevecht van heel dichtbij en dat betekent ook dat je niet altijd een masker op kunt houden. Daar is niets mis mee, integendeel. Je verdriet wordt gedeeld. Dat geldt natuurlijk ook voor andere mensen die dichtbij je staan en je kan deze blogpost dan ook lezen alsof het over een andere geliefde gaat. Voor het gemak schrijf ik vanuit mezelf en ga ik ervan uit dat de partner een man is, maar dit geldt natuurlijk ook voor vrouwen van chronisch zieken.
Een ziekte zoals Lyme kan als een verwoestende tornado door je leven gaan – en ook door je relatie. Het hoeft je relatie niet te bedreigen, hoewel dat wel kan gebeuren, maar dat het zware momenten oplevert is iets wat zeker is. In deze blogpost zou ik graag een aantal dingen willen behandelen die je kunnen helpen om samen overeind en sterk te blijven staan.
V e r g e e t n i e t d a t j e d i t n i e t a l l e e n d o e t
Ik weet dat chronisch ziek zijn een eenzame strijd is. Hoe graag anderen ook willen, ze zullen nooit volledig begrijpen hoe het is om op deze manier ziek te zijn. Hun steun is een grote troost, maar er zullen altijd momenten zijn waarop jij je afgezonderd, opgesloten en eenzaam voelt in je verdriet en pijn. Je partner gaat door een soortgelijk iets heen. Hoewel het misschien makkelijker is voor anderen om te begrijpen hoe het voor je partner moet zijn, is eenzaamheid of onbegrip daar ook niet afwezig. Je partner voelt misschien niet wat jij voelt, maar hij of zij ziet wel jouw verdriet en pijn, jouw zorgen en strijd. Een goede partner vecht samen met jou. Het is fijn om soms even te bespreken hoe je partner zich hierin voelt en hoe hij het allemaal ervaart. Vergeet niet dat dit zwaar is voor jullie allebei.
V r a a g o o k n a a r h e m / h a a r
Mijn vriend vindt het altijd belangrijk om aan me te vragen hoe mijn dag is geweest en wat ik heb gedaan. Juist wanneer hij weet dat ik de hele dag op bed heb moeten liggen, vraagt hij naar wat fijn was of wat gelukt is. Heel lief, maar het voelt soms wel als eenrichtingsverkeer. Ik probeer er dan ook altijd op te letten dat ik hem ook zijn verhaal laat doen. Als hij thuis komt, wil ik eerst weten hoe zijn dag is geweest.[…]