Zeven jaar geleden zakte ik ‘s ochtends vroeg, terwijl ik me klaar aan het maken was voor een lange werkdag, door mijn benen. Sinds die dag zit en lig ik het merendeel van de tijd ziek thuis.[…] 
Sinds twee jaar heb ik behoorlijk wat in moeten leveren. Mijn MS is dusdanig actief dat ik hierdoor niet meer kan werken. Ook mijn grootste passie, salsa dansen kan ik niet meer zo goed als voorheen. Dit zijn slechts een aantal voorbeelden.[…] 
Languit op het gras in de vredige tuin van mijn ouders, met mijn ogen dicht en mijn handen over mijn hart. Waar ik net als de hond al een uur lang van de zomerse zon lig te genieten zonder verder iets te begeren, iets te betreuren, iets te moeten, iets te willen, iets te zullen.[…] 
Ik had twee jaar geleden niet verwacht dat ik dit zou gaan schrijven, maar toch doe ik het nu. In sommige opzichten ben ik de MS dankbaar. Dat klinkt een beetje raar natuurlijk, maar ik probeer het leven met MS te zien als mijn leerschool en ik moet je zeggen dat ik de afgelopen twee jaar best veel geleerd heb.[…] 
Hoe chronische beperking helpt je persoonlijkheid te vormen
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. De olifant in de kamer adresseren. Ik schrijf dit blog natuurlijk omdat er iets mis met me was. Het is waar: ik was een rasechte people pleaser. Ik hielp andere mensen; of dat nou ten koste ging van mezelf of niet.[…] 